Historie

Het logies en bed & breakfast boerderijtje, genaamd "de kleine Donkhoeve" dateert oorspronkelijk uit 1705 en is in 2000 volledig gerestaureerd. Vanaf 1724 in familiebezit, wij zijn de 9e generatie.

 

De Donkhoeve


de Mortelen


De langgevel boerderij "de Donkhoeve” is meer dan een eeuw oud. Het is voor ons een huis met veel herinneringen. Mijn Moeder Wilhelmina Franken, ik zelf en onze dochters Tessa en Lydia zijn er opgegroeid. In 1914 is het gebouwd door mijn Opa en Oma Peer Franken en Johanna Franken van Osch. Tot 1978 was de boerderij in gebruik voor handel in vee en paarden. Na de restauratie in 2000 is het voorste gedeelte terug gebracht naar de authentieke woonstijl, in het voormalige stalgedeelte is een gastenverblijf.

De Donkhoeve staat aan de rand van het eeuwenoude Mortelen gebied. Dit gebied kenmerkt zich door kleinschaligheid, houtwallen en randbeplanting, een coulissenlandschap.
Naast lage delen komen hier ook dekzandruggetjes voor, ook wel donken genaamd. Vandaar dat veel namen het achtervoegsel donk hebben, zoals Donkhoeve en Polsdonken. Pols is een oude benaming voor moeras.
Ook veel weggetjes hebben de benaming "steeg", dat duidt op stijgende weg. Door de voortdurende ontwatering stegen de weggetjes ten opzichte van de omgeving, zoals de Priemsteeg waar we ook aan gelegen zijn. De Mortelen is in beheer van het Brabants Landschap. Voor meer informatie zie: www.brabantslandschap.nl.

 

 

De Donkhoeve


de Mortelen

 

 

De Donkhoeve is gelegen nabij natuurgebied Kampina. Hier zijn in de laatste ijstijd door de wind uit westelijke richting tot aan de leemlaag 200 vennen ontstaan. Een glooiend landschap rondom de vennen met heide velden, 80 vennen zijn bewaard gebleven. Kampina is de verlatijnste naam van Kempen. Voor meer informatie zie www.natuurmonumenten.nl

 

Oirschot wordt ook wel monument in het groen genoemd. Er zijn maar liefst 320 monumenten, 2 beschermende dorpsgezichten en 11 natuurgebieden.
Het verleden is hier goed bewaard gebleven tot trots van de inwoners en voor het genot van de bezoekers.

Oirschot kent een lange geschiedenis; al in de prehistorie was deze omgeving bewoond. De ongecultiveerde gronden (gemeinten) werden in de veertiende eeuw door de hertogen van Brabant aan de inwoners van Oirschot verkocht. Ze kregen hiermee het recht om deze gronden in gemeenschap te gebruiken, plaatse genoemd. Vaak een driehoek grond met een water voorziening voor de omwonenden en hun vee. Rondom boerderijen, met bomen beplant en afgesloten met een hek.

In de late Middeleeuwen was Oirschot al een rijke machtige plaats. Het bevat nu nog steeds een schat aan monumenten. Zoals de op een na grootste Basiliek van Noord Brabant, het Boterkerkje (1125), de Latijnse school, 3 kloosters (paters Montfortanen, klooster Nazareth van de Franciscanessen en het Karmelitessen klooster).


De Sint Petrus Basiliek met een 60 meter hoge toren (276 treden) staat statig op het met kastanjebomen omzoomde marktplein.

Toeristisch informatie punt is momenteel gevestigd in het oude raadhuis wat dateert uit 1513.

In het kerkdorp Spoordonk is een oude watermolen en kapel de Heilige Eik (bedevaartplaats),
aan de meandere stoom "de Beerze", onderdeel van landgoed de Baest.

Oirschot opende als eerste gemeente in Nederland een 180 km wandelroute netwerk.